Karalamalar Üçüncü Tip Seyircinin Pek Önemsiz Hikayesi İnsan sevilmek için verdiği ne sözleri unutuyor. İnsan, eğer kendine değer vermezse ne yeminlerini içine atıp belki bu seferdir ha deyip ümitlenmeye ne çok alışık. İki insanın zihninden çıkan yolların çapraştığı anda ne çok vazgeçiş ne çok şüphe ve kırılma korkusu çıkıyor ortaya.
Karalamalar Korku ve Vazgeçiş Anadilim olmayan bir dilde de olsa ona hikayeler anlatmak istedim. Bazen hikayeler, sonu da başlangıcı da olmayan bir durum anlatısı olur. Moe’nin hikayesi işte o türden.
Karalamalar Alter Baum Cebimde kakaolu bir piknik bisküvisi vardı, hatırlar mısınız o biskivüleri? O günden beri yemiyorum. Çok severdim oysaki. Ağaçla birlikte bisküviden de nefret etmişim deyip “Aber es war nur ein alter Baum.” dedim.
Karalamalar Godot, Gelirsen Biraz Umut Getir 34 yaş bir ülkeden, kendinden ve gelecek ümidinden vazgeçmek için çok erkendi. Bu ülke bize bir yaşam sevinci borçlu. Çalınan gençliğimiz, sömürülen emeğimiz ve tükenmiş hayallerimizle devam ediyoruz.
Karalamalar Beni Sarmalayan Hayat Bu yıl en çok neyi özlediniz? Kimi ya da? Sanıyorum en çok içten bir sarılmayı özledim. İçinde en ufak bir acaba covid olur muyum korkusu yaşamadığım, yaşamadığımız bir sarılma. Bu yıl sevdiğim birkaç
Karalamalar Aldatmak Kızgın olduğum nokta yaşamımın enerjisine belki. Her seferinde korktuğum şeyler yüzünden kendini gerçekleştiren kehanet mi yaşıyordum yoksa gerçekten çevremdekilerin söyledikleri gibi ben toksik ilişkilerin içine çekilmeyi farkında olmadan heyecanlı mı buluyordum?
Karalamalar Zümrüdü Anka Ölüm ile yaşamın kesiştiği nokta "ayrışma" idi. Bunu belki zümrüdü anka kuşları gibi moleküllere bile ayrışarak yapmıyorduk ama biz de kendimizden ayrışıyor ve farkına varıyorduk.
Karalamalar 1214 Eksik Sayfa Ancak ailemizin kim ve ne olduğunun dışında olanları bilmek ya da öğrenmeye cesaret etmek ise "kim" olduğumuzu belirliyor. Ben buna inanıyorum. İşte orada kendime bir tuğla alabilmişim ve bulduğum ilk yerde kendi klanımı inşa etmeye başlıyormuşum gibi hissediyorum.
Karalamalar Müteessir Bir Yıl: 2020 Müteessir dilimize Arapça'dan geçmiş bir sıfat. Üzüntülü, üzülmüş, etkisinde kalmış ve etkilenmiş anlamında kullanılan bir kelime. 2020 yılının özeti bu: Müteessiriz.
Varoluş Dikiz Aynası Benmerkezciliğim, olayların ben ve benim etrafımda dönen şekliyle o kadar çok ilgiliydim ki dünyanın geri kalan kısmı çoğu zaman beni tatmin etmeyen bir boşluğa dönüyordu. Ben de kendi varoluşuma sırt çevirip dikiz aynamdan başkalarının varoluşunu gözlemlemeye karar verdim.
Seyahat Notları Bul Beni Burası o şehir değil, gitmek için yola çıktığım her rotanın tam aksine bir yerlerde kendimi bulmaya o kadar alıştım ki... Elimdeki bu toprakla ne yapacağımı bilmiyorum. Kendime kızarken yürüyor, yürürken eve döndüğümde bu romantik beynin kırıklarını aldıracağıma dair yeminler ediyorum.
Karalamalar Sosyal İnziva Olduğum yer her neresi ise siyah ve beyaz keskinliğinde başka bir düzlemde yaşamaya başladım. Ve ilk kez bu beni kaygılandırmıyor. Sanki dünyanın geri kalanı hala çok renkli ve sadece ben renklerimi kaybettim. Fakat yine de bu beni korkutmuyor.
Karalamalar Babil'in Dilsiz Çocuğu Konuştuğum kelimeler çoğu zaman bana anlamlı bir mutluluk ile dönmüyor. En çok o zaman yıkılmış kulenin dibinde oturuyorum. Önceden kendimi bilmek,kendimi başka dillerde başka kitaplarda bulabilmek için öğrenirdim oysaki.
Karalamalar Lebensraum Hepimize afiyet olsun hayat, yaşadıklarımıza ve yaşayacaklarımıza dedim. Savaşı kaybettim. Kendime yaşayacak başka bir “lebensraum” bulmalıydım.
Karalamalar Evlerden Biri O evdeydim, balkondan tüm olan biteni izledim. Yüzüm akıyordu, baktığım denizin katran karası gibi. Zaman beni de silikleştiriyordu. Sağ elimin yüzük parmağından on dokuzuncu yaş günümde öptüğüm kişi aktı.
Karalamalar Ne İçinde Ne Dışında Tüm bunlar olurken ben mayının üzerinde bulunduğum noktada oturdum ve izledim. Ne içinde ne dışındaydım.Oradaydım, sadece var oldum.
Karalamalar Sonbaharın Son Yağmurunda Varlığımın kütlesiyle, hacmiyle ve bilinciyle bulunduğu noktada üzerime beni ıslatamayan yoğun, gürültülü ve öfkeli bir yağmur yağıyor. Bu sabah bilincimi hangi kahve fincanında bıraktığımı bilmiyorum. Yazıyorum, telefonla konuşuyorum ve seslerin karşılığına cevaplarımı alfabetik kodlarla veriyorum.
Karalamalar Cennet ~ Cehennem Benim tanrım nasıl biriydi? Ya da biri miydi? Tanrım nerede yaşıyordu? Benden uzak mı, bana benden daha yakın mıydı? Ona neler adıyordum? Hiçbirini hatırlamıyorum. Her şey eski bir arkeolojik kalıntı gibi zihnimde.
Karalamalar Küncü “Doğduğum gibi çıplak gidiyorum, dünyada olup bitenlerden büsbütün bihaber. Acı çektim ve gemideki tek valiz bu, sonunda unutulup gidecek olan.” (Vila-Matas) Yaşamınızın bir noktasında ufacık bir kokunun hafızası, bazı şeyleri asla eski formuna
Karalamalar Tohum ve mutluluk Her şeyden çok çabuk sıkılanların ve yalnızlıklarını insan ruhu emerek tüketenlerin çağında mutlu olmaya çalışanlara yazıyorum bunları. Hayatın amacı bu olmamalı, başka türlüsü de mümkün olmalı diye düşünürken hayatı elinden akıp gidenlerin varoluşlarını
Karalamalar Özgürlük “Frei sein, heißt wählen können, wessen Sklave man sein will.” Jeanne Moreau Özgürlük, kimin tutsağı olunmak istediğini seçebilmektir diyor yukarıdaki Almanca tümcede Jeanne Moreau. Okuyunca bir dakika burada bir yanlışlık var diyor insana
Karalamalar SCP Birleşik Krallığı Batı'nın nevrotik dediğine Doğu'da neden ermiş dendiğini gerçekten anladığım gün psikiyatri bilimine inancımı kaybettim.Hayat sizin seçimlerinizden ibaret diyorlar ya sürekli, hayat Seroxatlar, Cymbaltalar ve Prozaclar Birleşik Krallığı'nın daimi nevrotik vatandaşlığını seçmeniz ya
Karalamalar Yersiz Yurtsuz Dokuz yaşındayken dünyayı gerçekten algıladığıma o kadar emindim ki, kendi sınırlarım ve dünyamın çitlerini bilmek sanırım bana yetiyordu. Dünyamın sınırı dedemin gülerek “Saddam’ın Hattını” geçmeyin dediği yerde bitiyordu. O yeten dünyanın içinde
